Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Η Καλιφόρνια μάνα μ' καίγεται...


ή ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΠΑΕΙ ΚΟΛΟ/ΣΥΝ/ΕΛΛΗΝΕΣ. Ούτε μία τόσο δα, μικρούλα αναφορούλα σε κάποιο ''ευαίσθητο'' οικωλογικών αντιλήψεων μπλογκάκι... Βέβαια με το δίκιο τους... Η Ca. είναι λίγο μακρυούτσικα και δεν μας επηρεάζει κλιματικώς, μάλλον μόνο πολιτικώς και κινηματογραφικώς... Γενικώς δεν ενδιαφερόμαστε παρά μόνο για το δικό μας κολαράκο, ΑΝΤΕ, στο τσακίρ κέφι, και για τον Αμαζόνιο, γιατί τον εκμεταλλεύονται οι παλιοκαπιτάλες, τα βρωμερά αυτά γουρούνια που παράγουν πρώτη ύλη για να ζούμε εις βάρος του πλανήτη και γιατί τον έχει υιοθετήσει και η πολυεθνική πράσινη ειρήνη... Επίσης παρατηρώ πως η ένταση της πυρκαϊάς είναι σαφώς μικρότερη από αυτήν των δικών μας καταστροφών και κάποια εξήγηση πρέπει να υπάρχει: ή τα δικά μας κομάντα που πήγαν εκεί για αντίποινα δε βάλαν καλά φουρνέλα ή λόγω εποχής και χαμηλοτέρων θερμοκρασιών και υγρασίας η καταστροφή ήταν (λογικά) μικρότερη ή έχουν λιγότερα δάση ή καλύτερο σύστημα δασοπυρόσβεσης ή δεν έχει αρχαία ινδιάνικα μνημεία η περιοχή...

ένα πράγμα που δε θα συμβιβαστώ ποτέ είναι η υποκρισία. Αλλά ακόμα περισσότερο μου τη δίνει και η ''αριστερίζουσα - οικολογική'' υποκρισία... ίσως γιατί θα περίμενα κάτι παραπάνω από αυτόν τον χώρο... Τελικά ανακαλύπτω ότι η αριστερά χρησιμοποιείται ως ένα σκαλοπάτι για την (πάντα δεξιά) εξουσία...

7 σχόλια:

Soufis είπε...

1. Ο Κάγγελος είπε:

"Ούτε μία τόσο δα, μικρούλα αναφορούλα σε κάποιο ''ευαίσθητο'' οικωλογικών αντιλήψεων μπλογκάκι. [...] Γενικώς δεν ενδιαφερόμαστε παρά μόνο για το δικό μας κολαράκο, ΑΝΤΕ, στο τσακίρ κέφι, και για τον Αμαζόνιο, γιατί τον εκμεταλλεύονται οι παλιοκαπιτάλες, τα βρωμερά αυτά γουρούνια που παράγουν πρώτη ύλη για να ζούμε εις βάρος του πλανήτη και γιατί τον έχει υιοθετήσει και η πολυεθνική πράσινη ειρήνη..."

Έχεις πολύ δίκιο Κάγγελε για τη στάση πολλών συνελλήνων, οικολόγων κ.α. Τα ζώα και τα φυτά στην Πελοπόννησο, την Καλιφόρνια και τον Αμαζόνιο είναι το ίδιο αθώα. Δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε ότι δεν είναι παντού ίδιες οι πολιτικές...

..............................................................................

2. Ο Κάγγελος είπε:

"ένα πράγμα που δε θα συμβιβαστώ ποτέ είναι η υποκρισία. Αλλά ακόμα περισσότερο μου τη δίνει και η ''αριστερίζουσα - οικολογική'' υποκρισία... ίσως γιατί θα περίμενα κάτι παραπάνω από αυτόν τον χώρο... Τελικά ανακαλύπτω ότι η αριστερά χρησιμοποιείται ως ένα σκαλοπάτι για την (πάντα δεξιά) εξουσία..."

Η υποκρισία, Κάγγελε, δεν βρίσκεται ποτέ στις ιδεολογίες, αλλά στη σχέση ιδεολογίας - ατόμου. Συνεπώς, η αριστερά και η οικολογία παραμένουν αξίες ατόφιες, η δε υποκρισία αφορά μόνο μια μερίδα "αριστερών" και "οικολόγων". Εγώ το 1999 αποχώρησα από την περιβόητη "Πράσινη Ειρήνη" διότι την οικολογική καταστροφή του Δούναβη από το ΝΑΤΟ, όχι μόνο δεν την εμπόδισε με ακτιβιστές (όπως μας είχε συνηθίσει), αλλά ούτε καν την καταδίκασε!

Κάγγελος είπε...

Φίλε Σούφη
Βασικά δε πιστεύω να ιδρώσει κανένα αυτάκι, αλλά επειδή περίμενα στη γωνία κάποιους εξυπνάκηδες που το καλοκαίρι με τις φωτιές κατεβάζαν τον κόσμο στους δρόμους, όπως κάτι παπάδες το ’93, τους πετάω αυτό το ποστ στα μούτρα για να δουν ότι και αυτοί μια απ’ τα ίδια είναι. Πέρασαν μόλις 3 μήνες και η ευαισθητοποίηση παραμένει στο 0. Και από ενεργά, υποτίθεται, άτομα σε τέτοια θέματα. Με ίδιους ανθρώπους δε πάμε μπροστά. Κάποια στιγμή μπορεί να το πάρουν χαμπάρι (αυτό το ποστ) , μπορεί όμως και όχι. Δεν έχει σημασία όμως αυτό. Με αυτόν τον τρόπο δημοσιοποιείς την άποψή σου και κατοχυρώνεις το τι και πότε είπες κάτι.
Μου κάνεις 2 επισημάνσεις: τη πρώτη δε ξέρω αν την κατάλαβα καλά, αλλά θα κάνω μια απόπειρα να σου απαντήσω: έχω την εντύπωση πως και στις 3 αναφερόμενες περιπτώσεις η πολιτική είναι ίδια: εκμετάλλευση, εκμετάλλευση και υπερεκμετάλλευση.
Στη 2η επισήμανσή σου, εννοείται πως απευθύνομαι στους φορείς της ιδεολογίας και σε καμιά περίπτωση δεν "επιτίθεμαι" εναντίον στην ίδια την αριστερή ή στην οικολογική ιδεολογία. Αυτό δε μπορεί να το κάνει κανείς ούτε για τον χριστιανισμό, ούτε για το κομουνισμό και άλλες που πιθανώς μου διαφεύγουν, οι οποίες στη πράξη αποτύχαν παταγωδώς, ενώ στη θεωρία ήταν (και είναι) τόσο ωραίες... Από την άλλη όμως όταν οι φορείς της κάθε ιδεολογίας δεν είναι σε θέση να αποδείξουν με πράξεις για την εφαρμοσιμότητά της, την ορθότητα της, τη βιωσιμότητα της και τι άλλο απαιτείται, τότε αυτή η ιδεολογία δεν υφίσταται απλά.

Όσο εμπλέκεσαι με τη κοινωνία ανακαλύπτεις όλο και με πιο απτά παραδείγματα το πόσο μπορεί ο καθένας μας (και στη τελική έτσι όπως ζούμε ΠΡΕΠΕΙ) να ψεύδεται για να επιβιώσει… εγώ όμως όποτε το κάνω ντρέπομαι… ίσως όμως να μπορώ να ντρέπομαι, ενώ άλλοι όχι… όπως και να έχει όμως στο τέλος θα κάνουμε σούμα… και μη ξεχνάς πως ζούμε στην εποχή του όλα ή τίποτα… αν θες να λέγεσαι άνθρωπος και όχι υποζύγιο

Soufis είπε...

Κάγγελος said:

"Μου κάνεις 2 επισημάνσεις: τη πρώτη δε ξέρω αν την κατάλαβα καλά, αλλά θα κάνω μια απόπειρα να σου απαντήσω: έχω την εντύπωση πως και στις 3 αναφερόμενες περιπτώσεις η πολιτική είναι ίδια: εκμετάλλευση, εκμετάλλευση και υπερεκμετάλλευση".

Η πρώτη μου επισήμανση είναι όντως ασαφής και εν μέρει λάθος. Δέχομαι τη θέση σου για την εκμετάλλευση, αλλά δεν έχει παντού το ίδιο μέγεθος. Η καταστροφή του Αμαζονίου οφείλεται αποκλειστικά σε προσχεδιασμένη εκμετάλλευση και οι επιπτώσεις της θα είναι πολύ τραγικές για όλον τον πλανήτη, καθώς εκεί παράγεται μεγάλο ποσοστό του οξυγόνου. Εμένα τουλάχιστον η καταστροφή του Αμαζονίου με πονάει περισσότερο από όλες.

Τις αντιδράσεις για την Πελοπόννησο, μπορώ μέχρι ένα σημείο να τις εντάξω στη γενικότερη λογική ότι όταν το κακό χτυπά τον τόπο σου, ψυχολογικά σε επηρεάζει περισσότερο (για τον απλό κόσμο μιλάω, δεν αθωώνω αριστερούς και οικολογους με ενεργό ρόλο).

Για τις ιδεολογίες δέχομαι όσα λες, αλλά θα επιμείνω ότι η υποκρισία αφορά μόνο μία μερίδα των φορέων (ενδεχομένως ικανή για όλα τα συνεπακόλουθα).

Πάντως αφού το post το έκανες για αυτούς που κατέβαζαν τον κόσμο στους δρόμους, ορθώς έπραξες. Έχω για δαύτους παρόμοια άποψη.

tzonakos είπε...

Ομολογώ οτι δεν έγραψα τελικά κατι γι αυτό και ειχα σκοπό να το κάνω και μάλιστα να το γράψω δίγλωσσο, ελληνικά και αγγλικά.
Δεν θελω να δικαιολογηθώ αλλα έπεσα σε φάση έλλειψης χρόνου και προτίμησα να μην γράψω κατι βιαστικό.
Τις μέρες που καιγόταν το Σαν Ντιέγκο, πόνεσα για κείνους που υπέφεραν.
Νομιζω οτι θα γράψω κάτι, στο μέλλον.

Κάγγελος είπε...

τζονάκο, δεν αναφερόμουν κάπου συγκεκριμένα, αν και υπάρχει μια νύξη, που σίγουρα δε σε αφορά.
Επίσης αν δε γίνονταν τόσες αναφορές στη τηλεόραση, δε θα το έπερνα χαμπάρι.
Τόσες και τόσες ακόμα φωτιές που καταστρέφουν κάποια μέρη του κόσμου, συμβαίνουν αυτή τη στιγμή
και κανείς δεν είδε κανείς δεν άκουσε ούτε είπε κάτι για αυτές...αλλά τι θα γίνει;
θα χάνουμε πια το χρόνο μας με όλα αυτά τα ποταπά συμβάντα;
έχουμε και δουλείές: να κάνουμε πλούσια τα αφεντικά μας τα οποία θα καταστρέφουν το περιβάλλον για να περνάμε εμείς καλά.
Για αυτό λοιπόν πιστεύω πως το μέλλον μας είναι ήδη καθορισμένο, και δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα πια για να το αλλάξουμε.
Μπορεί να προβληματιζόμαστε αλλά δε θα κάνουμε τίποτα. Το επίπεδο διαβίωσής μας δε μας επιτρέπει να σκεφτούμε μια υποβάθμιση /
υποτίμηση του τρόπου ζωής μας για χάρη του περιβάλλοντος.
(Αϋπνίας το παραλλήρημα, άσχετο εν πολλοίς με αυτά που μου λές, αλλά θα το δημοσιεύσω,
ελπίζω αύριο που θα το (ξανα)δώ να μήν το μετανοιώσω...)

Soufis είπε...

O Κάγγελος έγραψε:

"Για αυτό λοιπόν πιστεύω πως το μέλλον μας είναι ήδη καθορισμένο, και δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα πια για να το αλλάξουμε".

Παρ' ότι διαφωνώ με το ντετερμινισμό σε τέτοια θέματα, δεν θα αναπτύξω τη διαφωνία μου. Παρεμβαίνω μόνο για να πω ότι, όπως κι αν είναι το παρόν ή το μέλλον, έχει μεγάλη σημασία αν γίνεσαι μέρος του προβλήματος ή μέρος της λύσης (ασχέτως αν αυτή θα έρθει ή όχι). Επίσης, λέω εκ των προτέρων ότι διαφωνώ με απόλυτες θέσεις τύπου: "όλοι είμαστε μέρος του προβλήματος, δεν μπορείς να είσαι μέρος της λύσης".

Κάγγελος είπε...

Φίλε Σούφη, αυτό που βλέπω εγώ είναι μια διαδρομή η οποία αναπόφευκτα οδηγεί κάπου. Η διαδρομή που επέλεξε ο άνθρωπος είναι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος προς χάρη κάποιων άλλων ευεργετημάτων. Η ατομική συνειδητοποίηση κάποιων μεμονωμένων ατόμων δε μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Θα έλεγα ακόμα ούτε και η μαζική συνειδητοποίηση μπορεί να φέρει αποτέλεσμα γιατί όταν μαζοποιήσαι σκέφτεσαι με άλλη ψυχολογία και στη τελική διαφορετικά. Κανείς δε θα θυσιάσει τη βολή του για να πει "θα προσπαθήσω από τη μεριά μου να περισώσω ό,τι μπορώ". Το σύνολο θα ακολουθεί πάντα. Θα είμαι κυνικός και θα πω ότι μόνο με τη παραπλάνηση μπορεί η μάζα να πεισθεί. Μόνο αν η οικολογική θεώρηση των πραγμάτων μπορεί να φέρει οικονομικά κέρδη θα υπάρξει μια σταδιακή στροφή του κόσμου προς τη προστασία του περιβάλλοντος και γενικότερα αυτό τον τρόπο σκέψης. Αλλά ακόμα και αυτό δε θα γίνει χωρίς απώλειες ειδικά αν ξεβολευτούν κάποιοι μεγάλοι...