Η Καλιφόρνια μάνα μ' καίγεται...

ή ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΠΑΕΙ ΚΟΛΟ/ΣΥΝ/ΕΛΛΗΝΕΣ. Ούτε μία τόσο δα, μικρούλα αναφορούλα σε κάποιο ''ευαίσθητο'' οικωλογικών αντιλήψεων μπλογκάκι... Βέβαια με το δίκιο τους... Η Ca. είναι λίγο μακρυούτσικα και δεν μας επηρεάζει κλιματικώς, μάλλον μόνο πολιτικώς και κινηματογραφικώς... Γενικώς δεν ενδιαφερόμαστε παρά μόνο για το δικό μας κολαράκο, ΑΝΤΕ, στο τσακίρ κέφι, και για τον Αμαζόνιο, γιατί τον εκμεταλλεύονται οι παλιοκαπιτάλες, τα βρωμερά αυτά γουρούνια που παράγουν πρώτη ύλη για να ζούμε εις βάρος του πλανήτη και γιατί τον έχει υιοθετήσει και η πολυεθνική πράσινη ειρήνη... Επίσης παρατηρώ πως η ένταση της πυρκαϊάς είναι σαφώς μικρότερη από αυτήν των δικών μας καταστροφών και κάποια εξήγηση πρέπει να υπάρχει: ή τα δικά μας κομάντα που πήγαν εκεί για αντίποινα δε βάλαν καλά φουρνέλα ή λόγω εποχής και χαμηλοτέρων θερμοκρασιών και υγρασίας η καταστροφή ήταν (λογικά) μικρότερη ή έχουν λιγότερα δάση ή καλύτερο σύστημα δασοπυρόσβεσης ή δεν έχει αρχαία ινδιάνικα μνημεία η περιοχή...

ένα πράγμα που δε θα συμβιβαστώ ποτέ είναι η υποκρισία. Αλλά ακόμα περισσότερο μου τη δίνει και η ''αριστερίζουσα - οικολογική'' υποκρισία... ίσως γιατί θα περίμενα κάτι παραπάνω από αυτόν τον χώρο... Τελικά ανακαλύπτω ότι η αριστερά χρησιμοποιείται ως ένα σκαλοπάτι για την (πάντα δεξιά) εξουσία...

...διαβάζω τη σκέψη σου...

... ξέρω τι σκέφτεσαι...

Το έριξα τελείως στο μέτα-bloging...
Συνιστώ επίσης να απενεργοποιήσετε τον ήχο...
Το κόλπο φιλοξενείται εδώ

Rammstein - Spieluhr

Μουσικό Κουτί

Ένας μικρός άνθρωπος πεθαίνει μόνο στα ψέματα
γιατί ήθελε να είναι τελείως μονάχος

Η μικρή καρδιά του σταμάτησε για ώρες
γι’ αυτό και όλοι απεφάνθησαν ότι είναι νεκρός
Και πετάξαν το κουφάρι του σε υγρή άμμο
μαζί με ένα μουσικό κουτί στα χέρια του…

Το πρώτο χιόνι καλύπτει τον τάφο
που σήκωσε πολύ απαλά το παιδί
μια κρύα νύχτα του χειμώνα
η μικρή καρδιά ξύπνησε

Καθώς η παγωνιά πέταξε μέσα στο παιδί
και κούρδισε το μουσικό κουτί
μια μελωδία ακούγεται
και το παιδί τραγουδάει κάτω από το χώμα:

«Όπα, όπα, αλογάκι»
- και κανένας άγγελος δε κατεβαίνει -
«η καρδιά μου δε χτυπά πια»
- μόνο η βροχή θρηνεί στο μνήμα -

Το κρύο φεγγάρι, γεμάτο μεγαλείο
ακούει τους κλάματα νυχτιάτικα
και κανένας άγγελος δε κατεβαίνει
μόνο η βροχή θρηνεί στο μνήμα

Ανάμεσα στις σκληρές δρύινες τάβλες (του φέρετρου)
Θα παίξει με το μουσικό κουτί
μια μελωδία στον αέρα
και το παιδί τραγουδάει κάτω από το χώμα:

«Όπα, όπα, αλογάκι»
- και κανένας άγγελος δε κατεβαίνει -
«η καρδιά μου δε χτυπά πια»
- μόνο η βροχή θρηνεί στο μνήμα -

Το ψυχοσάββατο ακούσανε
αυτή τη μελωδία από το μέρος του Θεού (νεκροταφείο)
μετά την ξεθάψαν
και σώσαν τη μικρή καρδιά στο παιδί

(Το video clip δεν είναι επίσημο)

Xamur(b)aby

Για την Τέχνη και το α-Ραπ...

Όσοι μένουν Σαλόνικα (ή στα πέριξ) και ενδιαφέρονται ας τηλεφωνήσουν...
Αλλά βιαστείτε, γιατί ήδη έχουν περάσει 3 από οντισιόν...
Ο συναγωνισμός είναι μεγάλος αλλά δε ξέρω αν είναι για τους χοντρούς ή τα πουτανάκια...

Διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας; Για ποιό λόγο;

Ως γνωστόν είμαι κάργα άθεος. Και δε γουστάρω μία τις μαυροφορούσες με τα γένια και τα χτένια. Προψές όμως άκουσα κάτι το οποίο δε φαντάζει και τόσο απίθανο. Σε λίγα χρόνια θα εργαζόμαστε (κανονικά) και τις Κυριακές. Έρχομαι και σκέφτομαι ο μαλάκας: η εκκλησία θα επιτρέψει κάτι τέτοιο; Τη μέρα του κυρίου, θα επιτρέψει να εργάζεται το ποίμνιό της; Προσωπικά δε το πιστεύω. Τουλάχιστον στην Ελλάδα δε πιστεύω ότι θα συμβεί. Αλλά από την άλλη, αν επιτευχθεί αυτός ο διαχωρισμός του κράτους με τη παπαδοκρατία, μήπως πια δε θα γίνεται να αντιδράσει ο ανώτερος κλήρος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Μήπως γίνεται πιο εύκολο και ανοίγει ο δρόμος για κάτι τέτοιο; Αλλά όμως από την άλλη (της άλλης) και σε τόσα και τόσα που έχουν γίνει ενάντια στο λαό, η εκκλησία πού ήταν;

Νίκος Ξύδης - Τι Μαλάκας Ήμουν

Αφιερωμένο σε μένα...

Ψηφίστε Ρε Ρούχλες !!!!!

Έχουμε (σαν βλόγ) το ψήφισμα με τη μεγαλύτερη διάρκεια σε όλο το Ιντερνετ (ίσως και στο σύμπαν)
Λήγει την 25 Οκτωβρίου 200757 από κτίσεως Ρώμης (σήμερα έχουμε 2760 αν δε κάμνω λάθος)
Είναι δυνατόν να μή ψηφίσετε;
Είναι δυνατόν να μη συμμετέχετε σε κάτι τόσο υπερβατικό;

Ασφαλιστικό

Μιλάμε για τα προβλήματα του τόπου: την διαφθορά, την ανεργία, την οικολογική καταστροφή, το ασφαλιστικό, το ισοζύγιο, τη φτώχεια. Τα περισσότερα από αυτά τα ζητήματα όμως δεν αποτελούν προβλήματα αλλά συνέπειες κάποιων άλλων προβλημάτων. Αυτές οι συνέπειες δεν λύνονται. Η λογική λέει ότι αντί να ψάχνουμε λύσεις για την κάθε μία συνέπεια ξεχωριστά, τις αφήνουμε κατά μέρος και καταπιανόμαστε κατ’ ευθείαν με το πρόβλημα που τις ενεργοποιεί. Μάλιστα, είναι πολύ πιο εύκολο να λύσουμε το ένα πρόβλημα παρά τις πολλές συνέπειές του.

Έτσι λοιπόν, το ασφαλιστικό είναι μία από τις συνέπειες ενός προβλήματος που μπορεί να ονομαστεί «έλλειψη δουλειών». Υπάρχουν πολλές δουλειές που μπορούν να «ανοίξουν» είτε από το κράτος, είτε από ιδιώτες, και οι οποίες είναι απολύτως αναγκαίες για τον τόπο. Όμως ο κρατικός μηχανισμός είτε μάχεται τους ιδιώτες, είτε απέχει από την ενδυνάμωση –εξέλιξη των κρατικών επιχειρήσεων καθώς και την δημιουργία νέων.

Τι νομίζετε ότι θα συμβεί αν μια παρέα ελλήνων μηχανολόγων μηχανικών αποφασίσει να συστήσει μια εταιρεία κατασκευής ηλεκτροκίνητων οχημάτων; Ή, μια εταιρεία κατασκευής γεωργικών μηχανημάτων;

Τι νομίζετε ότι θα συμβεί, αν ένας επαρχιακός δήμος προσπαθήσει να φτιάξει ένα σοβαρό έργο υποδομής;

Θα βρουν μπροστά τους το κράτος.

Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα αναθέσει σε πέντε καθηγητές και 100 φοιτητές την σχεδίαση και κατασκευή ηλιακών πινάκων για έναν οικισμό 5.000 κατοίκων;

Ούτε και εγώ το πιστεύω.

Διότι η κυβέρνηση δουλεύει για την «μεγάλη και σίγουρη» πολυεθνική που –επειδή μας αγαπάει και μας φροντίζει- θα μας προμηθεύσει με ηλιακούς πίνακες, ηλεκτρικά οχήματα, έργα υποδομής, όλα στην εκπληκτική τιμή των μαλλιών της κεφαλής μας σε 24 ημιάτοκες δόσεις.

Εφ’ όσον λοιπόν δεν υπάρχουν δουλειές, επόμενο είναι να υπάρχει και ανεργία, και χαμηλή παραγωγικότητα. Η έλλειψη παραγωγικότητας λοιπόν, σε συνδυασμό με την πλημμελή ασφάλιση, εγείρουν το ασφαλιστικό ζήτημα.

Αντί λοιπόν οι κυβερνήσεις του τόπου να προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα της παραγωγικότητας, (και –κατά συνέπεια- το ασφαλιστικό, την ανεργία κ.α.) καταπιάνονται με μια φτηνιάρικη αριθμητική, επιπέδου λαϊκής αγοράς (65 να τ’ αφήσω;).

Άλλη μία σοβαρή ένδειξη της εσκεμμένης αδιαφορίας τους.

…α!, και μην ξεχάσω: η εκκλησία και η Υ. Ν. Ε. Ν. (Υπεράνω Νόμων Ελληνόφωνη Ναυτιλία) δεν φορολογούνται….

Έκτακτον Παράρτημα

ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ! ΤΑ ΚΟΚΑΛΑΚΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΠΑΜΟ! ΣΗΜΕΡΟΝ ΟΛΟΙ ΑΠΟΤΙΟΥΜΕ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΥΣ ΠΕΙΡΑΙΩΤΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΛΥΤΡΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ 0-8-τριανταφεύγα. ΟΜΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟN ΣΤΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ (ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΦΑΤΣΕΑΣ) ΔΕ ΚΡΑΤΑΩ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΛΑΘΙ... ΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΓΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΚΙΤΣΑ, ΑΝΤΕ ΚΑΙΡΟΣ ΗΤΑΝ, ΑΛΛΑ, ΜΗ ΝΟΜΙΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ Ο ΓΑΥΡΟΣ ΕΠΙΑΣΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΑΠΟ ΤΑ RΧ:. ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ (ΟΧΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...)

Δέσφικη Τσιτσιμπύρα

Η πρώτη public domain τσιτσιμπύρα σε πλανήτη Γη είναι γεγονός.

Επιτρέπεται ακριβής εφαρμογή συνταγής μετά υποχρεωτικής επικόλλησης αριστερόθεν ενδεδειγμένου σήματος (κόψατε –κολλήσατε σε φιάλη).

Προς διαχωρισμό Δεσφικής τσιτσιμπύρας από «άλλες» τσιτσιμπύρες, ονομάζεται αυτή «Ηδοξύπυρον αφέψημα». Τίτλος δε αυτού Αλέφα ει.

Συνταγή –οδηγίαι:

1. αλέθουμε καρύδια σε ηλεκτρικό αλεστήρα (βαζελιστί: blender)
2. θέτουμε άλεσμα σε φιάλη, προσθέτοντες νερόν ύδωρ. Αφήνουμε μίγμα επί τρεις ημέρες.
3. αλέθουμε πιπερόριζα μετά ενός βολβού ραπανακίου σε ηλεκτρικό αλεστήρα
4. στραγγίζουμε καρύδια από νερό, κρατάμε νερό, αναμιγνύουμε δε αυτό μετά μελίου έως ότου μίγμα αφρίσει (γαυριστί: μέχρι μαλακίας)
5. αναμιγνύουμε μελοκαρυδόνερο μετά χυμού ραπανοπιπερορίζης. Προσθέτομεν νερόν ύδωρ.
6. προσθέτουμε ανθρακικόν αέριον (μεταλλιστί: γκάζια)
7. προσθέτουμε μαγιά (εν φακελίδιον)
8. αφήνομεν εν ψυγείω επί δύο ημέρας.
9. καλή πόση (χανουμιστί: σέλω πρωτάσλημα)

ΑΝΑΛΟΓΙΑΙ:

Χυμός ραπανοπιπερορίζης: 40%

Χυμός μελοκαρυδόνερου: 55%

Νερόν ύδωρ: 05%

ΠΙΕΤΕ ΕΞ’ ΑΥΤΟΥ ΠΑΝΤΕΣ (ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ)

Αλλαγή χώρας με ένα νομοσχέδιο

Μπορεί ένα νομοσχέδιο να αλλάξει μια χώρα; Υπάρχει ένα, αφορά το σωφρονιστικό σύστημα και έχει ως εξής:

1. στις φυλακές θα διατίθενται οικήματα εμβαδού 80 τ.μ. για κάθε τρόφιμο, πλήρως δε εξοπλισμένα (Η/Υ –λουτρό –τηλεόραση –μικρή κουζίνα –βιβλιοθήκη –θέρμανση –ύδρευση κλπ).
2. οι φυλακές θα εδρεύουν εκτός πόλεων και θα έχουν αθλητικές εγκαταστάσεις, θέατρο ανοικτό, θέατρο κλειστό, πάρκο και εργαστήρια)
3. οι τρόφιμοι θα εργάζονται 6 ώρες την ημέρα, 5 μέρες την εβδομάδα σε χειρωνακτικές εργασίες (οδοποιία –αγροτική εργασία –αναδάσωση –ξυλουργεία –σιδηροποιεία). Θα αμείβονται με 400€ τον μήνα και θα ασφαλίζονται κανονικά. Αυτά τα χρήματα θα κατατίθενται σε ειδικό λογαριασμό και θα αποδίδονται όχι μηνιαία, αλλά συνολικά στον τρόφιμο με την απόλυσή του από το κατάστημα.
4. καθιερώνεται η επιμόρφωση των τροφίμων (τα απογεύματα).
5. μετά την απόλυσή τους, οι τρόφιμοι θα προσλαμβάνονται υποχρεωτικά από το κράτος στον δημόσιο τομέα, με διετή σύμβαση.
6. από τα παραπάνω εξαιρούνται οι καταδικασμένοι για «εν ψυχρώ» δολοφονία και για πρόκληση τροχαίου δυστυχήματος εξ΄ αιτίας υπερβολικής ταχύτητας.

Εάν εφαρμοστούν αυτά, να δείτε για πότε διπλασιάζεται ο κατώτατος μισθός, για πότε οι εργαζόμενοι θα ασφαλίζονται κανονικά, για πότε θα πέσουν τα επιτόκια, για πότε οι δικαστές θα αρχίσουν να καμπανιάζουν μικροπαρανομούντες (π.χ. χουλιγκάνοι) τους οποίους μέχρι τώρα δίσταζαν να τους τιμωρήσουν διότι γνωρίζουν ότι η σημερινή αθλιότητα των φυλακών δεν αξίζει σε κανέναν. Για πότε θα λείψουν τα «βαποράκια», για πότε θα αρχίσει ο φτωχός νεαρός υπάλληλος να κοιτά στα μάτια τον ημιφραγκάτο (κατά το «ημιάρβυλο») πρώην νεαρό καριερίστα προϊστάμενο, για πότε ο τοπικός προύχων (βουλευτής –δήμαρχος) θα γίνει φειδωλός στα λόγια και «ομιλητικός» στα έργα και, εν τέλει, για πότε πολλά πράγματα θα αρχίσουν να ρολάρουν ευθυγράμμως και ομαλώς.

Δημοτικά Πανεπιστήμια

Μεγάλος Πολεμιστής Δέσφα ζητεί ίδρυση δημοτικών παν/μίων άτινα ικανοποιήσουν τοπικές ανάγκες. Όμως, Μεγάλος Πολεμιστής γνωρίζει ότι "Κέντρο" (Αθήνα) μάχεται ελληνική επαρχία τελευταία 200 χρόνια. Πρέπει λοιπόν δημότες επαρχιακών δήμων δημιουργήσουν τοπικά κόμματα (π.χ. κόμμα Θεσπρωτών -για νομό Θεσπρωτίας), άτινα κατισχύσουν αθηναϊκών κομμάτων (ΠΑ.ΣΟ.Κ. -Ν.Δ. -ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. κλπ) σε επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Πρέπει επιτέλους δημότες ελληνικής "επαρχίας" καταλάβουν ότι 90% δημάρχων τε συμβούλων δουλεύουν για Αθήνα (συνειδητά ή μη). Μέλλον Ελλάδος σε ελλ. επαρχία. Αθηναίοι θέλουν ξεφύγουν από ανθρωποτροφείο Αθηνών και ψάχνουν αφορμή.